بزرگترین ضعف مردم مسلمان تفرقه، جنگ‌های داخلی، کشتار اقلیت‌ها و بلند پروازی‌های کشورهای بزرگ و امپراتوری‌های کوچک مذهبی است.
به گزارش «محبت‌نیوز» در ادامه تلاش‌های انجمن‌ها و رسانه‌های مسیحی برای کاهش خشونت و عملیات تروریستی مسلمانانِ افراطی علیه مسیحیان این‌بار سردبیر هفته نامه فرانسوی «اُبس» دست به قلم شده و این سوال را مطرح کرده که «آیا وقت آن را خواهیم داشت که نوجوانان شیفته قتل و مرگ را به زندگی بازگردانیم؟»
سایت «خبرگزاری فرانسه» که مشروح این گزارش را منتشر کرده گفته «ژان دانیل» سردبیر هفته نامه «اُبس» در شماره این هفته و حتا روی جلد آن که از «ارتش زیرزمینی دولت اسلامی» سخن گفته و بررسی دلایل تندروی‌ها و وقوع عملیات تروریستی در پاریس و بروکسل پرداخته است.
«ژان دانیل» در پاسخ به این پرسش که آیا وقت آن را خواهیم داشت نوجوانان شیفته قتل و مرگ را به زندگی بازگردانیم؟ می‌گوید: «نمی دانم»! همانگونه که به پرسش‌های دیگر دوران ما، از جمله «دونالد ترامپ» و «مارین لوپن» از یک ایدئولوژی پیروی می‌کنند هم نمی توان پاسخ درستی داد.
او می افزاید «جهادیون و سلفی‌ها طرحی بزرگ برای گستراندن ترس دارند، و می گویند به جاهایی ضربه خواهند زد که کسی انتظارش را ندارد؛ این سخنی است که همه سرویس‌های اطلاعاتی جهان هم می گویند. در چنین شرایطی این پرسش مطرح می شود که چرا سیاستمداران به جای این که بگویند چیزی نمی‌دانند، دائم تکرار می‌کنند که «ما در حالت جنگ هستیم!!» واین چیزی است که تروریست‌ها خواستارش هستند.
حال اگر ما به این تن در دهیم، به خواست آنان عمل کرده‌ایم واین مشکل بزرگی است به ویژه این که ما هر لحظه می‌خواهیم نشان دهیم که در نهادها و رفتارهایمان به دلیل تلاطم جهادیون تغییری به وجود نیامده است، یعنی از یک سو می‌خواهیم خود را شکست‌ناپذیر نشان دهیم واز سوی دیگر سیاست های بسیار امنیتی به کار می بندیم.
-در همین زمینه : تحلیل مجلات فرانسه از تروریسم اسلامی
قربانی این تضاد بلژیک است که گاه بی‌مسئولانه رفتار کرده و سپس به شدت واکنش نشان داده است. این کشور با مشکل اساسی سه زبانی (فلماند، فرانسه و آلمانی)، دو منطقه پروتستان و کاتولیک و نیز یک اقلیت مسلمانی روبروست که به «گتوئی» در ظاهر یکپارچه پناه برده است.
جهادیون و سلفی‌ها طرحی بزرگ برای گستراندن ترس دارند و می‌گویند به جاهایی ضربه خواهند زد که کسی انتظارش را ندارد.
این روحیه داعشی که در برخی از افکار اهالی این «گتو» رخنه کرده ما را بدان وا می دارد که فرضیه‌پردازی کنیم و بگوئیم اگر آینده را آینه ای برای گذشته بدانیم، می بینیم که بزرگترین ضعف مردم مسلمان تفرقه، جنگ‌های داخلی، کشتار اقلیت‌ها و بلند پروازی‌های کشورهای بزرگ و امپراتوری‌های کوچک مذهبی بوده و این از زمان «ابن خلدون» فیلسوف تونسی قرن چهاردهم میلادی که در این زمینه تجزیه و تحلیل‌های بسیاری کرده، تاکنون تغییری ننموده است.
در کنار آن همه شواهد از این حکایت می کنند که دخالت های نظامی ابر قدرت ها در جنگ سوریه وعراق آنها را به سوی درگیرشدن در منجلابی می برد که پایانش پیش‌بینی پذیر نیست، اما در عین حال می توان این پیش بینی نامحتاطانه را تصحیح کرد و گفت که داعش تنها زمانی پیروز خواهد شد که بتواند در دراز مدت بر جا بماند. برای این هم پاسخی نداریم چون در راه‌های پرخطری گام نهاده ایم که نمی دانیم سرانجامشان چیست؟
اما با وجود همه چیزهایی که نمی دانیم، یک چیز را ، نه به شکل منطقی بلکه به شکل ژرف حس می کنیم و آن این است که دوران نقاهتی در کار خواهد بود همانگونه که پس از هر ضربه و شوک این دوران فرا می رسد و با خود امیدواری می آورد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر