پرونده افزایش تعداد امام زادهها برای اولین بار در سال ۱۳۹۳ توسط غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده شهر رشت در مجلس مطرح شد.
به گزارش«محبتنیوز» – «سید بیژن»، «چیچی امام»، «عین و غین»، «سه دختران»، «بیجن» و … این اسمها تنها بخشی از صنعت امامزاده سازی در ایران است که رکورد حالا به حدود یازده هزار نفر رسیده که به گفته کارشناسان میراث فرهنگی تنها یک پنجم آنها شناسنامه دارند یا چهار هزار امامزاده هم فقط به امام هفتم شیعیان «موسی کاظم» منتسب میشوند.
حالا اسدالله ایمانی، نماینده استان فارس در مجلس خبرگان در دیدار با مسئولین صدا و سیمای این استان با تاکید به اظهارات علی خامنهای درباره تدوین دانشنامه یک امامزاده با نام «احمد بن موسی» درخواست کرده برای تدوین دانشنامه و شناسنامه امامزادگان اعتبار در نظر گرفته شود.
درخواست اعتبار برای تدوین شجرنامه امامزادگان درحالیست که تنها دو هزارتای آنها سند و شجرهنامه دارند و با توجه به آمار بیش از هشت هزار امامزاده هویت ندارند.
یک چهارم امامزادههای ایران در استانهای گیلان و مازندران قرار دارند درحالیکه شهر اهواز هیچ امامزادهای ندارد.
مورخان میگویند در زمان تسلط مغولها بر ایران هم چون مغولها بعد از مسلمان شدنشان ارزش خاصی برای نوادگان پیامبر مسلمانان قائل بودند، مردم بزرگان و روسای قبایل و طوایف را به عنوان امامزاده معرفی میکردند.
طبق آخرین آمار اعلام شده از سوی سازمان اوقاف ایران در سال جاری، ۱۰ هزار و ۵۰۰ امام زاده به ثبت رسیده در حالی که این آمار در سال ۱۳۵۷ حدود یک هزار و پانصد بقعه بوده، یعنی در سه دهه گذشته تعداد امامزادههای ایران ۷ برابر شده است.
اسناد امام زاده سازی اوقاف در مجلس
پرونده افزایش تعداد امام زادهها برای اولین بار در سال ۱۳۹۳ توسط غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده شهر رشت در مجلس مطرح شد.
او با انتقاد از عملکرد سازمان اوقاف در زمینه تولیت امامزادهها و گردش اقتصادی آن، این سازمان را یک زمین خوار بزرگ توصیف کرد و گفت که با توجه به چند برابر شدن آمار امام زادهها، مردم سوال می کنند که بعد از انقلاب این همه امامزاده از کجا آمده است؟
این نماینده مجلس که دو سال از طرف کمیسیون اصل ۹۰ بازرس سازمان اوقاف بوده در آن زمان مطرح کرد که اطلاعات و مستنداتی را جمع آوری کرده که موضوعات زیادی را اثبات میکند.
زمینخواران مافیای امامزادهسازی
آذر ماه سال ۱۳۹۴ محمدعلی پورمختار، رئیس کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی پرده از واقعیتی بزرگ برداشت. باندهای زمینخوار که برای افزایش قیمت زمینها پروژههایی چون امامزاده سازی را اجرا میکنند.
به گفته او زمین خواران با سوء استفاده از اعتقادات مذهبی مردم و ساخت یک امامزاده قلابی، قصد داشتند زمین وسیعی را تصاحب کرده و پول هنگفتی را به جیب بزنند که با ورود به موقع دستگاه قضایی به هدف شوم خود نرسیدند.
پرونده این ماجرا بارها قرار بود در صحن علنی مجلس مطرح شود اما هربار این موضوع به تعویق افتاد.
سال ۱۳۹۱ احمد شرفخانی٬ معاون وقت سازمان اوقاف خبر داد که این سازمان روزانه ۱۸۰ میلیون تومان از امامزادهها درآمد دارد.
خداکرم جلالی، معاون وزیر جهاد کشاورزی و رئیس سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری، ششم مهر به خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفته که جلوی اقدامات این زمینخواران و ساختوساز و نصب گنبد و سازه این امامزاده گرفته شده است.
جلالی افزوده که از اداره اوقاف خواسته شده تا اعلام کند که چنین امامزادهای سندیت دارد یا خیر.