سیاست داخلی اروپا غیرقابل پیش‌بینی شده
- 27 مارس 2015 - 07 فروردین 1394
طی چند سال اخیر، سیاست در اروپا دچار تغییر و تحولاتی شده است.
در چندین کشور اروپایی ما شاهد کاهش تدریجی میزان حمایت از احزاب اصلی و قدیمی هستیم و رای دهندگانی که امید خود را به این احزاب از دست داده اند جهت‌گیری‌های غیرقابل پیش بینی پیدا کرده اند.
تضعیف وفاداریهای قدیمی بیش از هر کشور دیگری در یونان اتفاق افتاد و این جای تعجب ندارد، چون یونان در سالهای اخیر یک رکود و بحران اقتصادی طولانی را پشت سرگذاشته که در تاریخ معاصر کشورهای صنعتی و دموکراتیک بی سابقه بوده است.
در انتخابات سراسری اوایل سال ۲۰۱۵ حزب چپ رادیکال سیریزا در یونان به قدرت رسید. حزب راست افراطی طلوع طلایی، که مخالفانش آن را یک حزب نئونازی می دانند، در آن انتخابات کرسی های قابل توجهی در پارلمان کشور به دست آورد.
اما آیا یونان یک نمونه منحصر به فرد است و یا الگویی است که در سایر کشورهای اروپایی نیز اتفاق افتاده است؟
ارقام قابل توجه
در نگاه اول به انتخابات محلی که ۲۲ مارس در فرانسه و اسپانیا برگزار شد می توان نتیجه گرفت که فروریختن سیستم تاکنونی تقسیم آرا و احاطه احزاب قدیمی راست میانه و چپ میانه، با آن سرعتی که انتظار می رفت ممکن است اتفاق نیافتد.
اما با نگاه دقیق تر به این دو انتخابات می توان گفت که برخی از ارقام بسیار مهم و قابل توجه هستند.
در انتخابات محلی ایالت اندلس در جنوب اسپانیا که بسیار مهم تلقی می شود، حزب سوسیالیست بار دیگر به پیروزی رسید. این حزب از اوایل دهه هشتاد میلادی و برقراری دموکراسی در اسپانیا کنترل این ایالت پرجمعیت و مهم را در دست دارد.
اما حزب پودموس در زبان اسپانیایی به معنای "می توانیم" حزب چپ رادیکالی که حدود یک سال پیش پا به عرصه سیاست گذاشت، به پیروزی مهمی رسید و بیش از ۱۵ درصد از آرا و کرسیهای پارلمان ایالتی را به دست آورد.
بازنده بزرگ این انتخابات حزب راست میانه اسپانیا، حزب مردم بود که از انتخابات سراسری قبل در سال ۲۰۱۱ قدرت را در کشور در دست دارد. این حزب در انتخابات اندلس بخش قابل توجهی از آرای خود را از دست داد ولی با این همه در رده دوم قرار گرفت.
حزب مردم، حزب حاکم در اسپانیا قاعدتا باید به شدت نگران باشد چون وضعیت حاکم در عرصه سیاست کشور فقط از جانب گروههای چپ گرا تهدید نمی شود.
یک حزب سیاسی جدید از طیف راست میانه با نام "سیودادانوس" به معنای "شهروندان" که برای اولین بار در انتخابات ایالت اندلس شرکت کرد، حدود ۹ درصد از آرا را به دست آورد که به نظر می رسد رای افرادی است که از وضعیت فعلی و ادامه شرایط به شکل کنونی راضی نیستند.
تحت تاثیر این شرایط دو حزب اصلی و قدیمی اسپانیا، حزب راست میانه مردم و حزب چپ میانه سوسیالیست در چه موقعیتی قرار می گیرند؟
تا همین چند سال پیش، مثلا انتخابات سراسری سال ۲۰۰۸ اسپانیا، این دو حزب روی هم رفته ۸۴ درصد آرا را به دست می آوردند. در انتخابات سراسری بعدی اسپانیا که اواخر سال جاری برگزار خواهد شد بعید است این دو حزب بتوانند میزان مشابه آن را به دست بیاورند.
حزب جدید پودموس هنوز تا رسیدن به میزان رای مشابه با دو حزب بزرگ و قدیمی راه طولانی در پیش دارد ولی بدون تردید در حال رشد است.
فراتر از اعتراض
در جریان اولین دور انتخابات محلی فرانسه نیز که در روزهای ۲۱ و ۲۲ مارس برگزار شد، جبهه ملی به رهبری مارین لوپن برخلاف آنچه که پیش بینی می شد در رده اول قرار نگرفت. اما با کسب ۲۵ درصد آرا در مقام دوم قرار گفت و حزب سوسیالیست حاکم را به مقام سوم تنزل داد.
کسب این نتایج نشان می دهد که حمایت از سیاست های ضد مهاجرت و ضد اتحادیه اروپا جبهه ملی فرانسه چیزی فراتر از رای اعتراضی است.
حتی اگر احزاب اصلی و قدیمی فرانسه با هم دست به یکی کرده و در دور بعدی رای گیری در هر حوزه ای که می توانند جبهه ملی فرانسه را از پیروزی محروم کنند، این رای گیریها نشانه دیگری است که ثابت می کند رای دهندگان ناراضی اروپایی اکنون حاضرند جایگزین های دیگری را پیدا کرده و به آنها رای دهند.
در سایر کشورهای اروپایی نیز ماجرا به همین منوال است. رشد گروه موسوم به جنبش پنج ستاره در ایتالیا، حزب استقلال بریتانیا و یا حزب موسوم به آلترناتیو برای آلمان نشان می دهد که برخی از خطوط و مرزهای سیاسی در حال تغییرند.
زندگی های آسیب دیده
دلیل این تحولات سیاسی در کشورهای اروپایی چیست؟
یکی از پاسخ های واضح این است که کشورهای اروپایی و به خصوص کشورهای جنوب اروپا تحت تاثیر بحران اقتصادی شدید، سالهای دشواری را پشت سر گذاشته اند. از نگاه بسیاری از رای دهندگان احزاب قدیمی و اصلی به خوبی نتوانستند با این مشکلات روبرو شوند.
ولی علاوه بر این یک نارضایتی گسترده دیگری هم در افکار عمومی وجود دارد که معتقد است زندگی مردم عادی توسط مراکز قدرت و نهادهای حکومتی و اداری مورد هجوم قرار گرفته است. آنچه که امروزه "کاستی ها و یا ناکامی های سیستم دموکراتیک" نام گرفته به یک بحث مهم به خصوص در میان طرفداران اتحادیه اروپا بدل شده است.
احزاب چپ گرایی مثل سیریزا در یونان و یا پودموس در اسپانیا خواهان تحول در کارکرد اتحادیه اروپا هستند. ولی بسیاری از احزاب به اصطلاح معترض به شرایط فعلی، به طور کلی طرفدار از هم پاشیدن و نابودی این اتحادیه هستند.
البته جناح میانه رو هنوز زنده است.
احزاب اصلی و قدیمی یک شبه از هم نمی پاشند . هر چند باید یادآوری کرد که پاسوک حزب سوسیالیست یونان در تحولات اخیر یکباره تمام قدرت و محبوبیت خود را از دست داد. اما حقیقت این است که احزاب قدیمی در سراسر اروپا تحت فشاری قرار دارند که در تاریخ معاصر بی سابقه است.
سیاست داخلی کشورهای اروپایی به طرز جالبی غیرقابل پیش بینی شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر