جدایی فرزند شیرخوار از مادر زندانی یا نگهداری در بند مادران زندان
+13
رأی دهید
-1
زن جوان که به اتهام معاونت در قتل شوهرش به 10سال زندان محکوم شده و برای به دنیا آوردن فرزندش به مرخصی از زندان آمده بود، قبل از پایان دوره شیرخوارگی نوزادش باید به زندان برگردد.حکم زندان این زن دیروز در حالی در دیوان‌عالی کشور تایید شد که او باید تا پایان دوره شیرخوارگی فرزندش در مرخصی بماند اما نیاز فردی که برای او وثیقه گذاشته بود به سند ملکی‌اش، باعث شده به ناچار تا آخر تیر خودش را به شعبه اجرای احکام دادسرا معرفی کند. او باید یا با رها کردن فرزندش، دوره محکومیتش را بگذراند یا فرزند چهار ماهه‌اش را با خود به زندان ببرد.
افسانه زن 22 ساله‌ای است که سال 93 به اتهام معاونت در قتل شوهرش بازداشت و به 10 سال زندان محکوم شد. این زن که در آن زمان باردار بود، بهمن 93 با حکم قاضی و سپردن وثیقه از زندان آزاد شد تا بعد از به دنیا آوردن فرزندش و پایان دوره شیرخوارگی طفل به زندان برگردد اما حالا فرزند او چهار ماهه است که ناچار است او را رها کند و برای گذراندن دوران محکومیتش به زندان برگردد یا اینکه فرزند شیرخوارش را با خود به زندان ببرد.
پرویز شاه‌محمدی، وکیل این زن در گفت‌وگو با فرهیختگان گفت: «موکلم طبق قانون می‌تواند تا پایان دوسالگی فرزندش بیرون از زندان باشد اما چون فردی که برای افسانه وثیقه گذاشته است به سند ملکی‌اش نیاز دارد، موکلم ناچار است تا آخر تیر خودش را به زندان معرفی کند و فرزندش متحمل شرایط سختی شود.»
نگهداری از فرزندم در بند مادران سخت است
افسانه در این‌باره در گفت‌وگو با فرهیختگان گفت: «وکیلم تلاش می‌کند رضایت پدر و مادر شوهرم را جلب کند اما اگر تا آخر تیر موفق به جلب رضایت نشود باید دختر چهارماهه‌ام «باران» را که به‌شدت به من وابسته است، رها کنم و به زندان بروم یا اینکه اگر نتوانم در این مدت سندی برای وثیقه تهیه کنم، ناچارم فرزند شیرخوارم را با خود به بند مادران زندان ببرم. خانواده‌ام شرایط مالی مناسبی ندارند تا بتوانند برای من وثیقه 100 میلیون تومانی تهیه کنند.»
او ادامه داد: «من در دوران بارداری هم در بند مادران زندان که بندی جداگانه و مختص زنان باردار و دارای فرزند شیرخوار است، بودم. این بند شرایط مناسبی برای نگهداری از فرزندم ندارد.» افسانه در تشریح جزئیات زندگی‌اش گفت: «من 15ساله بودم که با همسرم ازدواج کردم. دختر بزرگم حالا 3ساله است و خانواده همسرم از او نگهداری می‌کنند. حدود یک سال است که حتی یک بار هم او را ندیده‌ام و نمی‌دانم چه وضعیتی دارد. حق فرزندم که فقط از شیر من تغذیه می‌کند نیست که به خاطر شرایط من از حق طبیعی‌اش محروم شود.»
افسانه در این‌باره در گفت‌وگو با فرهیختگان گفت: «وکیلم تلاش می‌کند رضایت پدر و مادر شوهرم را جلب کند اما اگر تا آخر تیر موفق به جلب رضایت نشود باید دختر چهارماهه‌ام «باران» را که به‌شدت به من وابسته است، رها کنم و به زندان بروم یا اینکه اگر نتوانم در این مدت سندی برای وثیقه تهیه کنم، ناچارم فرزند شیرخوارم را با خود به بند مادران زندان ببرم. خانواده‌ام شرایط مالی مناسبی ندارند تا بتوانند برای من وثیقه 100 میلیون تومانی تهیه کنند.»
او ادامه داد: «من در دوران بارداری هم در بند مادران زندان که بندی جداگانه و مختص زنان باردار و دارای فرزند شیرخوار است، بودم. این بند شرایط مناسبی برای نگهداری از فرزندم ندارد.» افسانه در تشریح جزئیات زندگی‌اش گفت: «من 15ساله بودم که با همسرم ازدواج کردم. دختر بزرگم حالا 3ساله است و خانواده همسرم از او نگهداری می‌کنند. حدود یک سال است که حتی یک بار هم او را ندیده‌ام و نمی‌دانم چه وضعیتی دارد. حق فرزندم که فقط از شیر من تغذیه می‌کند نیست که به خاطر شرایط من از حق طبیعی‌اش محروم شود.»
ماجرا چه بود؟عصر یکم تیر 93 ماموران کلانتری 12 مارلیک هنگام گشت‌زنی با جنازه خونین یک مرد جوان در یک گودال روبه‌رو شدند که به طرز فجیعی کشته و سرش بریده شده بود.
بررسی‌ها نشان می‌داد جنازه متعلق به مرد 28ساله‌ای به نام ابراهیم است که همسرش مدعی بود برای کار بیرون از شهر رفته است. زن جوان اما در تحقیقات بعدی گفت که مرد جوانی به نام احمد که به او ابراز علاقه کرده بود، شوهرش را به قتل رسانده است. به این ترتیب احمد بازداشت شد و لب به اعتراف گشود.
این زن و مرد در حالی در دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شدند که افسانه گفت: «من و شوهرم زندگی خوبی داشتیم تا اینکه احمد که سر خیابان ما سوپرمارکت داشت وارد زندگی‌ام شد. من فقط با او درددل کردم اما او به من ابرازعلاقه کرد و خودش به تنهایی نقشه قتل را کشید و اجرا کرد.»
احمد با حکم قضایی به قصاص و افسانه به جرم معاونت در قتل به 10 سال زندان محکوم شد. این حکم دیروز در شعبه 13دیوان‌عالی کشور مهر تایید خورد و قطعی شد.
بررسی‌ها نشان می‌داد جنازه متعلق به مرد 28ساله‌ای به نام ابراهیم است که همسرش مدعی بود برای کار بیرون از شهر رفته است. زن جوان اما در تحقیقات بعدی گفت که مرد جوانی به نام احمد که به او ابراز علاقه کرده بود، شوهرش را به قتل رسانده است. به این ترتیب احمد بازداشت شد و لب به اعتراف گشود.
این زن و مرد در حالی در دادگاه کیفری استان تهران محاکمه شدند که افسانه گفت: «من و شوهرم زندگی خوبی داشتیم تا اینکه احمد که سر خیابان ما سوپرمارکت داشت وارد زندگی‌ام شد. من فقط با او درددل کردم اما او به من ابرازعلاقه کرد و خودش به تنهایی نقشه قتل را کشید و اجرا کرد.»
احمد با حکم قضایی به قصاص و افسانه به جرم معاونت در قتل به 10 سال زندان محکوم شد. این حکم دیروز در شعبه 13دیوان‌عالی کشور مهر تایید خورد و قطعی شد.
نداشتن وثیقه دلیل موجهی برای جدایی طفل از مادر نیست
محمد صفایی‌فر، وکیل پایه یک دادگستری در این باره گفت: «در ماده 523 قانون آیین دادرسی جدید که از اول تیر لازم‌الاجرا شده است آمده که اطفال زیر دو سال را نباید از مادرانی که دوره محکومیت یا تبعید را می‌گذرانند، جدا کرد مگر آنکه مصلحت طفل اقتضا کند.» وی ادامه داد: «در صورتی که یک زن باردار به زندان یا تبعید محکوم شود قاضی می‌تواند به زن محکوم برای زایمان و نگهداری از طفل به مدت دو سال مرخصی بدهد و پس از پایان این مدت زن محکوم به زندان برگردانده می‌شود. در حالت دیگر ممکن است قاضی دستور دهد طفل در زندان نگهداری شود ولی اگر مادر صلاحیت نگهداری طفل را نداشته باشد، طفل شیرخوار به پدر یا جد پدری تحویل داده خواهد شد. در غیر این صورت و طبق صلاحدید قاضی صادر‌کننده حکم طفل به بهزیستی تحویل داده می‌شود.» وی گفت: «در این ماده قانونی به صلاحیت مادر اشاره شده و فقط در صورتی که مادر صلاحیت نداشته باشد طفل از او جدا خواهد شد. اما صرف نداشتن وثیقه برای رفتن به مرخصی نمی‌تواند دلیل موجهی برای جداکردن طفل از فرزند قبل از دو سال باشد.» صفایی‌فر راهکار مناسب برای جدا کردن طفل از مادر محکوم را تا قبل از دوسال استفاده از دستبندهای الکترونیک دانست و گفت: «به نظر می‌رسد بحث استفاده از دستبندهای الکترونیکی که مدتی است مطرح‌شده در چنین پرونده‌هایی کاربرد دارد. در اینجا مادری به خاطر نداشتن وثیقه مجبور است از فرزندش جدا شود اما اگر این دستبندها مورد استفاده قرار گیرد، این طفل که پدرش را هم از دست داده محکوم به جدایی از مادر نخواهد بود.»
محمد صفایی‌فر، وکیل پایه یک دادگستری در این باره گفت: «در ماده 523 قانون آیین دادرسی جدید که از اول تیر لازم‌الاجرا شده است آمده که اطفال زیر دو سال را نباید از مادرانی که دوره محکومیت یا تبعید را می‌گذرانند، جدا کرد مگر آنکه مصلحت طفل اقتضا کند.» وی ادامه داد: «در صورتی که یک زن باردار به زندان یا تبعید محکوم شود قاضی می‌تواند به زن محکوم برای زایمان و نگهداری از طفل به مدت دو سال مرخصی بدهد و پس از پایان این مدت زن محکوم به زندان برگردانده می‌شود. در حالت دیگر ممکن است قاضی دستور دهد طفل در زندان نگهداری شود ولی اگر مادر صلاحیت نگهداری طفل را نداشته باشد، طفل شیرخوار به پدر یا جد پدری تحویل داده خواهد شد. در غیر این صورت و طبق صلاحدید قاضی صادر‌کننده حکم طفل به بهزیستی تحویل داده می‌شود.» وی گفت: «در این ماده قانونی به صلاحیت مادر اشاره شده و فقط در صورتی که مادر صلاحیت نداشته باشد طفل از او جدا خواهد شد. اما صرف نداشتن وثیقه برای رفتن به مرخصی نمی‌تواند دلیل موجهی برای جداکردن طفل از فرزند قبل از دو سال باشد.» صفایی‌فر راهکار مناسب برای جدا کردن طفل از مادر محکوم را تا قبل از دوسال استفاده از دستبندهای الکترونیک دانست و گفت: «به نظر می‌رسد بحث استفاده از دستبندهای الکترونیکی که مدتی است مطرح‌شده در چنین پرونده‌هایی کاربرد دارد. در اینجا مادری به خاطر نداشتن وثیقه مجبور است از فرزندش جدا شود اما اگر این دستبندها مورد استفاده قرار گیرد، این طفل که پدرش را هم از دست داده محکوم به جدایی از مادر نخواهد بود.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر